Bloggers - μαριονέτες της εξουσίας;

Επαναστάτες του κώλου,
με δικά τους PC,
ιδιοκτήτες media,
με οκτώ γράμματα,
πώς τους λένε;

Γυναίκα, για πες...

Επαναστάτες του κώλου,
με δικά τους PC,
ιδιοκτήτες media,
με οκτώ γράμματα,
πώς τους λένε;


"Ντίν νταν. Χαίρετε. Είμαι ο Blogger της γειτονιάς σας, πέρασα να σας πάρω. Πού θέλετε να σας πάω σήμερα; Εσείς απλά καθήστε αναπαυτικά στη θέση σας, εγώ κάθομαι ήδη στη δική μου, φύγαμε; Λοιπόν, το μενού έχει απ' όλα και συμφέρει. Μπορώ να σας ταξιδέψω σε τόπους μυστήριους και μακρινούς, σε μέρη που δεν έχετε φανταστεί ότι υπάρχουν. Θα σας πάω σε πολέμους, σε χώρες που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε κράτη που δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης, και που ο κόσμος δεν έχει ούτε ίντερνετ ούτε δικαιώματα, εκεί θα νιώσετε τι σημαίνει πόνος, εξαθλίωση, φτώχεια. Θα σας πάρω μαζί μου στα παρασκήνια, γιατί εγώ είμαι Blogger, ξέρω πολλά, είμαι μέσα στα πράγματα, μπορώ και βρίσκω την πραγματική αλήθεια στα πάντα. θα σας ανοίξω τα μάτια, θα σας ανοίξω τα αυτιά, θα σας ανοίξω τον εσωτερικό μου κόσμο. Θα σας μιλήσω για πολιτική, για ποίηση, για λογοτεχνία, για επιστήμες, θα σας τα πω με όμορφα και κατανοητά λόγια, όσο χρειάζεται βέβαια, δε θα ρίξω και το επίπεδό μου. Και όλα αυτά, ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, δεν έχω κανέναν πάνω απ' το κεφάλι μου εγώ, δεν δέχομαι κανένα αφεντικό, είμαι αφεντικό του εαυτού μου, δεν πρόκειται να με λογοκρίνει κανένας άνθρωπος και κανένας νόμος, δεν οδηγούμαι από κανένα συμφέρον, δεν εξυπηρετώ κανένα σκοπό πέρα από την συμπαντική δύναμη που με έφερε σ΄ αυτόν τον άσχημο κόσμο για να μοιραστώ μαζί σας την αλήθεια. Αλλά κι αυτόν τον κόσμο μπορούμε να τον φτιάξουμε μαζί, μπορούμε να τον κάνουμε πιο όμορφο, αν προσπαθήσουμε όλοι μαζί, αν βάζουμε ένα λιθαράκι κάθε μέρα γι' αυτό το σκοπό. Ακούστε με που σας λέω, είμαι Blogger εγώ, κάνω ανακύκλωση, έχω ποδήλατο, χρησιμοποιώ τα μέσα μεταφοράς και αποφεύγω το αυτοκίνητο, αγαπάω το δάσος, τους συνανθρώπους μου, είμαι καλός άνθρωπος και πάνω απ' όλα δεν βλέπω τηλεόραση. Με την εκκλησία και τους παπάδες δεν τα πάω πολύ καλά, αλλά άμα θέλετε το συζητάμε και αυτό, είμαι Blogger εγώ, ελεύθερο πνεύμα, όλα μπορώ να τα συζητήσω, και θα δείτε ότι στο τέλος θα σας πείσω."



Μήπως η εξουσία τρίβει τα χέρια της; Μήπως, όταν εμείς ψυχαναλύουμε ο ένας τον άλλον στη μπλογκόσφαιρα, όταν η οργή μας για την κατάντια της σημερινής κοινωνίας ξεσπάει σε αναρτήσεις ιστολογίων, όταν νομίζουμε ότι επειδή συμπονέσαμε τους φτωχούς κάναμε καλύτερο τον κόσμο, τελικά το μόνο που γίνεται είναι απλά να ανοίγει λίγο το καπάκι της κατσαρόλας μέσα στην οποία βράζουμε; Δε λέω, η ανταλλαγή απόψεων είναι εποικοδομητική και το να είσαι ανοιχτός στη συζήτηση σου δίνει τη δυνατότητα να δεις κάποια πράγματα που ίσως δεν μπορούσες ούτε να φανταστείς πριν. Αλλά μήπως, λέω, αναλωνόμαστε τόσο πολύ αυνανιστικά στα λόγια, που ξεχνάμε τις πράξεις; Θα μπορούσαν ας πούμε τα νέα που κυκλοφορούν από μπλογκ σε μπλογκ και από μέιλ σε μέιλ, οι πληροφορίες που τελικά αποσυντονίζουν την προσοχή μας από τα πραγματικά σημαντικά γεγονότα -που τελικά περνάνε απαρατήρητα- να είναι κατευθυνόμενα;

Να, αυτά κάθομαι και σκέφτομαι, και είπα να μην ακούω τίποτα.