Ώρα 21:00 το βράδι. Μόλις έχω γυρίσει απ' τη δουλειά μετά από μια εξοντωτική μέρα. Γεμίζω τη μπανιέρα με νερό -στους 37 βαθμούς κελσίου ακριβώς- ρίχνω μέσα τα παπάκια μου και μπαίνω στο μπάνιο. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, νιώθω ήδη καλύτερα. Κλείνω τα μάτια. Κουδουνάκια αρχίζουν να ηχούν μέσα στα αυτιά μου. Τι κουδουνάκια ρε ηλίθιε, το τηλέφωνο είναι, σκέφτομαι, και αμέσως πετάγομαι έξω απ' τη μπανιέρα. Βγαίνοντας, γλιστράω στα νερά και σωριάζομαι φαρδύς πλατύς με την πλάτη στα πλακάκια. Σηκώνομαι αμέσως, και με μία κίνηση καρατερίστικη, ορμάω προς το ραφάκι του μπάνιου που είχα αφήσει το τηλέφωνο, και το αρπάζω βιαστικά. Το κεφάλι μου βρίσκει στη γωνία του ραφιού. Το τηλέφωνο μου γλιστράει, πάει να πέσει, αλλά το προλαβαίνω ένα εκατοστό πριν βρεθεί να κολυμπάει μαζί με τα παπάκια. Αμέσως πατάω το on, δεν πρέπει να χάσω το τηλεφώνημα. Θα το προλάβω; Κολλάω το ακουστικό στο αυτί μου. Ακούω μια σέξι γυναικεία φωνή στην άλλη άκρη του τηλεφώνου:
Μήνυμα χωρίς χρέωση: Από το γραφείο του κυρίου ... μπλα μπλα μπλα, υποψήφιου Δημάρχου ... μπλα μπλα μπλα, σας ευχόμαστε Καλό Πάσχα μπλα μπλα μπλα! Γειά σας.
Σοκ. Tο τηλέφωνο πήδηξε στο νερό αφήνοντας την τελευταία του μπουρμπουλήθρα στον πάτο της μπανιέρας. Η γαλήνη μου καταστράφηκε. Έγινα έξαλλος. Πού ζούμε ρε φίλε; Ποιός νομίζεις ότι είσαι ρε κρετίνε και βάζεις τα κωλ γκέρλ σου να ενοχλούν τον κόσμο πασχαλιάτικα; Δηλαδή όχι μόνο πασχαλιάτικα, αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, τα ίδια κάνετε και στις άλλες γιορτές και επετείους. Μόνο μέχρι εκεί φτάνει η φαντασία σας; Στο τηλεφωνικό spam; Ρε ουστ.
Λοιπόν υποψήφιε (θα είσαι μια ζωή) δήμαρχε της κακιάς ώρας, ως ελάχιστη αποζημίωση απαιτώ:
Ψυχική οδύνη: 30.000 euro
Aντικατάσταση ασύρματου τηλεφώνου μάρκας to Eriksan: 800 euro
Θλάση στα πλευρά: 12.000 euro
Κάκωση κεφαλής: 8.000 euro
Που να σου καεί το αρνί στη σούβλα: Ανεκτίμητο
Τα θέλω στο λογαριασμό μου μέχρι τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, γιατί μετά θα φύγω διακοπές και θέλω να πάρω και κάτι δωράκια. Και μην ακούσω τίποτα αηδίες για εκβιασμούς και κουραφέξαλα γιατί θα σου καταραστώ ΚΑΙ τη μαγειρίτσα. Άντε και του χρόνου. Υποψήφιος.
21.4.08
Κακό Πάσχα!
20.4.08
Ο πληθυντικός αριθμός
Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.
Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.
Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.
Η νύχτα,
Όνομα ουσιαστικόν,
Γένους θηλυκού,
Ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
Οι νύχτες.
Οι νύχτες από δω και πέρα.
Κική Δημουλά,
Το λίγο του κόσμου, 1971
Labels: Αποκόμματα
19.4.08
18.4.08
Σώστε μια παιδική ζωή σήμερα
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα οργανώνουμε διαδικτυακή εκστρατεία κατά της παιδικής θνησιμότητας
Για σχεδόν δέκα εκατομμύρια παιδιά φέτος, η ζωή θα τελειώσει πριν φτάσουν στα πέντε τους χρόνια. Η ελονοσία, η ιλαρά, οι αναπνευστικές και οι διαρροϊκές λοιμώξεις, ο υποσιτισμός και το AIDS αφανίζουν κάθε χρόνο μια ολόκληρη «χώρα παιδιών».
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ανταποκρινόμενοι σε αυτόν τον τραγικό απολογισμό, οργανώνουμε μια διαδικτυακή εκστρατεία για την παιδική θνησιμότητα από τις 16 Απριλίου έως τις 16 Μαΐου μέσα από την ειδική ιστοσελίδα www.msf.gr/saveachild. Περιηγηθείτε σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση, ενημερωθείτε για τις ασθένειες που κάθε χρόνο «κλέβουν» τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών, διαβάστε μαρτυρίες εθελοντών μας από κάθε γειτονιά του πλανήτη, δείτε βίντεο και φωτογραφίες, και «συμμαχήστε» μαζί! μας για την καταπολέμηση της παιδικής θνησιμότητας.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
17.4.08
Μία (μόνο) είναι η ουσία
Άντε μία είναι η ουσία / έτσι παίρνεις τα βραβεία
Αχ και του Πεκίνου η κοιλάδα / δεν χωράει την Ελλάδα
Να 'σουνα Θεέ μου επόπτης / να σωθεί η ανθρωπότης
στη μαστούρα σου για πάντα / να ξεγέλαγες τη βάντα
Άιντε μία είναι η ουσία / έτσι παίρνεις τα βραβεία
16.4.08
Καλό Πάσχα ή πυροβολώ
Αποκλειστικές πληροφορίες αναφέρουν ότι σε λίγες μέρες έρχεται το Πάσχα. Έτσι λένε τουλάχιστον, και επειδή είπα να δείξω καλή διαγωγή για μια φορά, μέρες που είναι, πήγα κι εγώ λοιπόν σε ένα μάγαζί με παιδικά παιχνίδια, απ' αυτά που σου σπάνε τα παιχνίδια με τις διαφημίσεις τους -άσ' το μέρες που είναι-.
Ενώ χάζευα σε ένα ράφι με παιχνίδια (με τι θα ήταν δηλαδή, με μακαρόνια, τέλος πάντων), ζω το εξής σκηνικό: Νεαρό ζευγάρι, προσπαθούν να διαλέξουν ένα παιχνίδι στον κανακάρη τους.
Πατέρας: -Γιατί δε θες το μπαζούκας;
Γιος: -Θέλω το πολυβόλο.
Πατέρας: -Ναι αλλά το μπαζούκας είναι πιο ωραίο ρε.
Γιος: -Θέλω το πολυβόλο.
Πατέρας: -Ρε το είδες τι ωραίο είναι το μπαζούκας;
Γιος: -Θέλω το πολυβόλο.
Μαμά: -Καλέ γιατί δεν παίρνετε το σπαθί;
Πήρανε το πολυβόλο και φύγανε. Είμαι σίγουρος ότι ο πατέρας γύρισε μια ώρα αργότερα και πήρε και το μπαζούκας. Για τον εαυτό του.
Αν έχετε κάποιο βαφτιστήράκι, ανήψάκι, αδερφάκι, αγοράκι, κοριτσάκι, (το μηχανάκι εξαιρείται), στο οποίο σκοπεύετε να πάρετε δώρο για το Πάσχα, καταλάβατε που το πάω:
Μάλλον όλων των ειδών τα όπλα δεν αποτελούν καθόλου καλή επιλογή για μικρά παιδιά, εκτός και αυτό που ονειρεύεστε για το αγγελούδι σας είναι μια λαμπρή καριέρα στη μαφία. Το ίδιο θα ισχύει και για παιχνίδια που εκπαιδεύουν στην κλεψιά, τις απάτες, κ.λπ. έτσι δεν είναι;
Οι παιχνιδομηχανές κάθε τύπου, διαθέτουν μια τεράστια γκάμα παιχνιδιών. Καλύτερα να διαλέγετε κάποιο που να μη βασίζεται στη βία. Κάτι που να ακονίζει και λίγο το μυαλό ίσως;
Τέρατόμορφα πλάσματα, ελεεινές σκατόφατσες, αποκρουστικοί πολεμιστές, όλοι αυτοί μπορούν κάλλιστα να παίζουν σε ταινία τρόμου, όχι όμως με τα παιδιά σας.
Οι κατασκευές, τα εκπαιδευτικά παιχνίδια και γενικά αυτά που καλλιεργούν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα χωρίς να παροτρύνουν στη βία, είναι πάντα οι καλύτερες επιλογές.
Μπάμ και κάτω.
Ποδόσφαιρο: το όπιο του λαού
Πολλοί είναι αυτοί που γκρινιάζουν -και όχι χωρίς λόγο- ότι τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν ελάχιστα -ή καθόλου- με το συλλαλητήριο που οργάνωσαν φίλαθλοι του Παναθηναϊκού την περασμένη Κυριακή 13 Απριλίου για να διαμαρτυρηθούν για την πορεία της ομάδας τους. Βλέπεις, η αντικειμενική ενημέρωση έγινε υποκειμενική, μια και το αίτημα αυτών 20.000 ατόμων που συγκεντρώθηκαν ειρηνικά στο κέντρο της Αθήνας ήταν να αποχωρήσει από τον ΠΑΟ ο Γιάννης (Mega-Star-Derby Sports-SportDay-δικαιώματα ΕΡΤ) Βαρδινογιάννης.
Προσωπικά λίγο με ενδιαφέρει η πορεία και το παρασκήνιο της οποιασδήποτε ομάδας, είτε από αθλητική είτε από διοικητική πλευρά. Για να πω την αλήθεια, θα προτιμούσα να μην υπήρχαν καν επαγγελματικές διοργανώσεις τύπου σούπερ λίγκα, κύπελλο και άλλες τέτοιες αηδίες που ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι για να ξεπλένεται αγνώστου προέλευσης χρήμα, να κονομάνε οι διάφοροι υπεύθυνοι, και πάνω απ' όλα για να αποκοιμάται γλυκά η κοινωνία. Είναι τυχαίο άραγε που την περίοδο της χούντας το ποδόσφαιρο είχε την τιμητική του;
Άσε που πάει και τόσο χρήμα χαμένο με τις αθλητικές εγκαταστάσεις που πληρώνουμε, για να ξεσπάνε τελικά οι διάφοροι τραμπούκοι -υποτιθέμενοι φίλαθλοι- τη μιζέρια και την αποτυχία τους, σπάζοντας και καίγοντας ό,τι βρούν μπροστά τους.
Παρ' όλα αυτά, ο κόσμος έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται και τα ΜΜΕ έχουν υποχρέωση να τα δείχνουν όλα. Κι ας μην το παίζουν ευαίσθητοι σε θέματα ενημέρωσης οι κ.κ. δημοσιογράφοι μόνο όταν μας παρουσιάζουν τους καημένους τους Θιβετιανούς, και τους κακούς Κινέζους που δεν σέβονται την ελευθερία του τύπου. Κι αν τα κανάλια δεν μπορούν να είναι αντικειμενικά, ας τα πάρουν οι καναλάρχες τους, κι ας πάνε να παίζουν τα "ελαφριά" δελτία ειδήσεών τους στην Κίνα.
Πάντως, είναι κι αυτή μια ευκαιρία να καταλάβουν μερικοί ότι στα συλλαλητήρια και στις πορείες δεν πηγαίνουν μόνο κουκουλοφόροι, καθώς και ότι πραγματικότητα δεν είναι ότι δείχνει η τηλεόραση. Είτε κρατική είτε ιδιωτική.
Η 21η Απριλίου ξανάρχεται
Η 21η Απριλίου ξανάρχεται, όπως κάθε χρόνο, και ευτυχώς γρήγορα ξαναφεύγει. Παρακάτω ακολουθεί το διάγγελμα του προέδρου της χουντικής κυβέρνησης της 21ης Απριλίου 1967. Το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ των φράσεων του παρακάτω λόγου, που έχω προσθέσει για εορταστικούς λόγους, είναι ΤΟΝΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
__________________________________________
Ελληνικέ Λαέ,
Από μακρού παριστάμεθα μάρτυρες ενός εγκλήματος, το οποίον διεπράττετο εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και του Έθνους μας.(ΟΠΟΤΕ ΖΗΛΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ)
Η αδίστακτος και αθλία κομματική συναλλαγή, (ΟΥΣΤ ΡΕ ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΚΟΜΑΤΑ) ο εκτραχηλισμός μεγάλης μερίδος του Τύπου (ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΤΥΠΟ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ), η μεθοδική επίθεσις εναντίον όλων των θεσμών, η διάβρωσίς των, ο εξευτελισμός το Κοινοβουλίου, η κατασυκοφάντησις των πάντων, η παράλυσις της κρατικής μηχανής (ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΥΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΖΙ), η πλήρης έλλειψις κατανοήσεως προς τα φλέγοντα προβλήματα της νεολαίας μας, η κακομεταχείρισις των φοιτητών και σπουδαστών μας (ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΡΗΜΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ), η ηθική κάμψις, η σύγχυσις και η θολότης, (ΜΕΤΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΑΘΗΣΕΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ) η μυστική και φανερά συνεργασία με τους ανατροπείς και τέλος τα συνεχή εμπρηστικά κηρύγματα ασυνειδήτων δημοκόπων κατέστρεψαν την γαλήνην του τόπου (ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΓΑΛΗΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΦΕΡΟΥΜΕ), εδημιούργησαν κλίμα αναρχίας και χάους, εκαλλιέργησαν συνθήκας μίσους και διχασμού (ΕΝΩ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ) και μας ωδήγησαν εις το χείλος της εθνικής καταστροφής (ΜΙΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ.
Δεν απέμεινεν πλέον άλλος τρόπος σωτηρίας από την επέμβασιν του Στρατού μας. Η επέμβασις αύτη βεβαίως αποτελεί εκτροπήν εκ του Συντάγματος, αλλά η εκτροπή αύτη ήτο επιβεβλημένη διά την σωτηρίαν της Πατρίδος (Ε, ΤΗΣ ΠΑΡΤΙΔΟΣ ΜΑΣ ΕΝΝΟΟΥΣΑΜΕ). Η σωτηρία της Πατρίδος είναι ο υπέρτατος νόμος. Αι εκλογαί, αι οποίαι προεκηρύχθησαν, δεν ήτο δυνατόν να δώσουν την λύσιν εις το υφιστάμενον αδιέξοδον (ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΦΕΡΑΜΕ ΤΗΝ ΛΥΣΙΝ. ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ). Πρώτον, διότι, υπό τας παρούσας συνθήκας, ήτο αδύνατος η ομαλή δεξαγωγή των και, δεύτερον, διότι οιονδήποτε και αν ήτο το αποτέλεσμα αυτών, θα ωδηγούμεθα μοιραίως εις την αιματοχυσίαν και το χάος (ΑΝΤΕ, ΣΑΣ ΣΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΚΙ ΑΠ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΔΕΣ).
Δι’ αυτό επενέβη ο Στρατός. Διά να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν, ένα βήμα προ της αβύσσου. Εις ολόκληρον την Χώραν επικρατεί απόλυτος γαλήνη και τάξις (ΣΚΑΣΜΟΣ, ΡΕΜΑΛΙΑ). Ο πρόεδρος και τα μέλη της Κυβερνήσεως εστρατεύθησαν προς εκτέλεσιν του προς την Πατρίδα καθήκοντος (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ).
Ποίοι είμεθα: (ΘΑ ΤΟ ΝΙΩΣΕΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΣΑΣ) Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης (ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕ ΘΑ ΕΥΝΟΗΣΟΥΜΕ, ΟΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΘΑ ΣΑΣ ΡΙΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ). Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν (ΜΟΝΟ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΙΨΕΙ). Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου (ΜΟΧΘΗΡΟΙ). Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων(ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ).
Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν (ΚΑΙ ΝΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΟΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΑΝ). Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον (ΑΠΟ ΥΓΕΙΑ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΘΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ). Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε (ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΗΨΙΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟΝ). Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις δια την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον (ΘΑ ΣΑΣ ΣΦΑΖΟΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΥΣ, ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ).
Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν. Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί (ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΣΤΕ). Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας (ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, ΔΗΜΙΟΚΡΑΤΙΑ)και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας (ΝΑ ΣΚΕΠΤΕΣΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ). Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν (ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ).
Υπάρχουν βεβαίως, και ελάχιστοι εφιάλται δημαγωγοί, ασυνείδητοι καιροσκόποι και κατ’ επάγγελμα αναρχικοί. (ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΟ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΕΙ Ο ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ;) Αυτοί επεδίωξαν να μας διχάσουν! Και μας ονομάζουν αριστερούς, κεντρώους, κεντροαριστερούς και δεξιούς. Επεδίωξαν να ενσταλάξουν εις την ψυχήν μας, με κάθε τρόπο, το μίσος των μεν προς τους δε (ΕΙΠΑΜΕ, ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΜΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΙΔΙΟ). Επεδίωξαν να μας φανατίσουν και να μας εξωθήσουν εις τον αλληλοσπαραγμόν. Αυτούς τους εμπρηστάς θα απομονώσωμεν και όλοι ημείς οι άλλοι Έλληνες ηνωμένοι, θα βαδίσωμεν εμπρός την οδόν τού προς την Πατρίδαν καθήκοντος και της αρετής. Προς την ριζικήν αλλαγήν. Προς την ευημερίαν και την πρόοδον (ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ).
Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη (ΜΑΣ). Η δικαία κατανομή του εισοδήματος(ΣΑΣ). Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων (ΕΞΥΨΩΣΙΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΣΦΥΞΙΑΣ). Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της (ΘΑ ΣΑΣ ΠΗΔΗΣΟΜΕΝ ΣΤΟΡΓΙΚΩΣ). Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως. Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη (ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΜΕ ΒΑΣΙΛΕΙΣ).
Προς αποτροπήν του διχασμού και της ετοίμου να εκσπάση εμφυλίου συρράξεως, η οποία ωδήγει εις αιματοχυσίαν και κοινωνικήν και εθνικήν καταστροφήν, η Κυβέρνησις προέβη εις την κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου καθ’ άπασαν την Χώραν (ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ). Η Κυβέρνησις δηλοί κατηγορηματικώς, ότι είναι αποφασισμένη να φέρη εις πέρας δια παντός μέσου και με ταχύν ρυθμόν την βαρείαν αποστολήν την οποίαν ανέλαβεν (ΠΟΛΥ ΒΑΡΕΙΑΝ, ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΣΥΝΤΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΩΛΩΠΕΣ). Είναι αποφασισμένη να εκπληρώση εις το ακέραιον τας υποχρεώσεις της έναντι του Ελληνικού Λαού (ΤΑΣ ΣΥΖΥΓΙΚΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ). Επικαλείται την καθολικήν συμπαράστασιν του λαού διά την πραγματοποίησιν του σκοπού της. Ζητεί πλήρη πειθαρχίαν προς τον Νόμον του Κράτους (ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΑΣ ΠΑΝΤΑ, ΣΚΑΣΜΟΣ). Όπως συμβαίνει εις όλας τας πολιτισμένας Χώρας (ΚΑΛΑ, ΛΕΜΕ ΚΑΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ). Διότι πραγματική ελευθερία υπάρχει εκεί όπου υπάρχει Νόμος. Εκεί, όπου η ελευθερία του ενός φθάνει μέχρι του σημείου, εις το οποίον αρχίζει η ελευθερία του άλλου (Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ, ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ G. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΤΕ).
Η Κυβέρνησις οφείλει να προειδοποιήση κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπον, ότι οιαδήποτε αντίδρασις εις το εθνικόν της έργον τής αλλαγής, οποθενδήποτε προερχομένη, θα παταχθή πάραυτα διά παντός εις την διάθεσίν της μέσου (ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ, ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΦΑΤΕ ΠΟΛΥ ΞΥΛΟ).
Ζήτω το Έθνος! Ζήτω ο Βασιλεύς! Ζήτω η Αιωνία Ελλάς! (ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ)
Αθήναι τη 22α Απριλίου 1967
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Κόλλιας,
τ. Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου
__________________________________________
ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ:
http://el.wikisource.org
Να ζήσουμε να τους θυμόμαστε, και να μην αφήσουμε ποτέ ξανά τέτοια αγκάθια να φυτρώσουν σε κανένα έδαφος.
14.4.08
Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος...
_______________________________________________
Aναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία, 1/4/2001,
Έρευνα του Ιού
ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Τα πρωτόκολλα των σοφών της Ελλάδας
Μια διαχρονική «δήλωση»
Υπήρξε αναμφίβολα η συνωμοτική θεωρία της δεκαετίας. Ο λόγος για την περιβόητη «δήλωση Κίσινγκερ», που -παρά την οφθαλμοφανή πλαστότητά της- περιφέρθηκε (και εν μέρει εξακολουθεί να περιφέρεται) ως μέγα ντοκουμέντο από ΜΜΕ σε ΜΜΕ, «αποδεικνύοντας»:
(α) ότι οι Ελληνες, ως τέτοιοι, αποτελούμε έναν από τους βασικούς στόχους των «σκοτεινών κέντρων» της παγκόσμιας πολιτικής, και (β) ότι βασικό όχημα αυτής της επίθεσης συνιστά η προσπάθεια των παραπάνω σκοτεινών κύκλων να αποκοπεί ο «ελληνισμός» από τις «ρίζες» της γλωσσικής, θρησκευτικής, κ.λπ. παράδοσής του.
Ο ρόλος του ίδιου του Κίσινγκερ στην όλη μυθοπλασία είναι προφανής: εκτός από νεκροθάφτης της ενιαίας Κύπρου το 1974, ο μυστικοπαθής πάλαι ποτέ σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και υπουργός Εξωτερικών του Νίξον έχει το επιπλέον «προσόν» της γερμανοεβραϊκής καταγωγής, που λειτουργεί προωθητικά για όσες συνωμοτικές θεωρίες δεν αρκούνται στον απλό αντιαμερικανισμό. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι πρώτο θύμα αυτής της παραφιλολογίας είναι η προσπάθεια για μια ορθολογική ανάλυση της ίδιας της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο ιστορικό της «δήλωσης». Ηταν Φεβρουάριος του 1997, όταν το περιοδικό «Νέμεσις» της Λιάνας Κανέλλη δημοσίευσε, ως ένθετο σε μια πολυσέλιδη συνέντευξη με τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου, το παρακάτω «απόσπασμα ομιλίας του Χένρι Κίσινγκερ από [sic] τη βράβευσή του από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον», που (υποτίθεται ότι) είχε γίνει το Σεπτέμβριο του 1994:
«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».
Ως πηγή του δημοσιεύματος υποδεικνύεται η αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» της 17.2.97.
Παρά τον προφανή παραλογισμό του, το «ντοκουμέντο» έγινε πανηγυρικά δεκτό από μια πλειάδα αναλυτών που έσπευσαν, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο, να το επικαλεστούν ως το απόλυτο επιχείρημα υπέρ της «ανάγκης» για «εθνική καθαρότητα»: από το «Νέμεσις», η «δήλωση Κίσινγκερ» περνά έτσι στο «Χρόνο» της Κομοτηνής (12.3.97) κι από κει στο επετειακό μήνυμα Σαρτζετάκη για την 25η Μαρτίου, την «Εστία» και τα «Πολιτικά Θέματα» (30.5.97) ταυτόχρονα την αναδημοσιεύουν αλυσιδωτά η «Ελεύθερη Ωρα», το «Δικαίωμα» (3.1997), ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (14.8.97) και, στο «Βήμα», οι Χρήστος Γιανναράς (24.8.97) και Μάριος Πλωρίτης (31.8.97). Καθένας προσθέτει και το δικό του «ερμηνευτικό» αλατοπίπερο, με κοινή συσισταμένη την «απόδειξη» της «συνωμοσίας» από τα ίδια τα πράγματα: η «αδιαφορία στην Ελλάδα για την προκλητικά ωμή δήλωση
του Κίσινγκερ», γράφει χαρακτηριστικά ο Γιανναράς, «είναι απτή απόδειξη ότι η στρατηγική που εισηγήθηκε ο πολύς Χένρι έχει τεθεί σε εφαρμογή με εντυπωσιακά κιόλας αποτελέσματα»...
-Τι κι αν η «δήλωση» διαψεύσθηκε (ως γεγονός και ως περιεχόμενο) γραπτώς από τον ίδιο τον Κίσινγκερ («Πολιτικά Θέματα» 13.6.97);
-Τι κι αν η πρωτότυπη «πηγή» της ακόμη αναζητείται, όπως αμήχανα ομολογεί εκ των υστέρων η ίδια η Κανέλλη («Νέμεσις» 10.1997), απορώντας που «δεν βρίσκεται το φύλλο αυτό» της «Turkish Daily News» ούτε στο Ιντερνετ ούτε στα γραφεία της εφημερίδας;
Οσοι προσπάθησαν να εξηγήσουν την απάτη, όπως ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος, λοιδωρούνται σαν «τοποτηρητές και αμύντορες εν Ελλάδι της υπολήψεως του Κίσινγκερ» (Χρ. Σαρτζετάκης), ενώ το πλαστό «ντοκουμέντο» θα υιοθετήσουν και αρθρογράφοι όπως ο Κ. Μπέης («Ε» 15.10.97), ο Στ. Παπαθεμελής («Βήμα» 2.8.98) ή ο Ν.Ψυρούκης («Ελλοπία» 11.1998). Γιατί να πιστέψει κανείς τον πάλαι ποτέ «μάγο» της αμερικανικής διπλωματίας;
Κι όμως... Η καλύτερη απόδειξη για την πλαστότητα της «δήλωσης» είναι το γεγονός ότι αυτή είχε δημοσιευθεί οκτώ τουλάχιστον χρόνια πριν από τότε που υποτίθεται πως έγινε! Στην «Ελευθεροτυπία» της 26.1.1987, ο δικηγόρος Θ. Σταυρόπουλος τη χρησιμοποιεί -κι αυτός- ως επιχείρημα για την «ανάγκη» επιστροφής των αρχαίων στα γυμνάσια. Η μόνη διαφορά, εδώ, αφορά τη χρονολόγησή της: Νοέμβριος του 1973, «ακριβώς μετά τη σφαγή του Πολυτεχνείου»...
Ελευθεροτυπία, 1/4/2001
ΠΗΓΗ:
http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010401b.htm
_______________________________________________
13.4.08
Bloggers - μαριονέτες της εξουσίας;
Επαναστάτες του κώλου,
με δικά τους PC,
ιδιοκτήτες media,
με οκτώ γράμματα,
πώς τους λένε;
Γυναίκα, για πες...
Επαναστάτες του κώλου,
με δικά τους PC,
ιδιοκτήτες media,
με οκτώ γράμματα,
πώς τους λένε;
"Ντίν νταν. Χαίρετε. Είμαι ο Blogger της γειτονιάς σας, πέρασα να σας πάρω. Πού θέλετε να σας πάω σήμερα; Εσείς απλά καθήστε αναπαυτικά στη θέση σας, εγώ κάθομαι ήδη στη δική μου, φύγαμε; Λοιπόν, το μενού έχει απ' όλα και συμφέρει. Μπορώ να σας ταξιδέψω σε τόπους μυστήριους και μακρινούς, σε μέρη που δεν έχετε φανταστεί ότι υπάρχουν. Θα σας πάω σε πολέμους, σε χώρες που καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε κράτη που δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης, και που ο κόσμος δεν έχει ούτε ίντερνετ ούτε δικαιώματα, εκεί θα νιώσετε τι σημαίνει πόνος, εξαθλίωση, φτώχεια. Θα σας πάρω μαζί μου στα παρασκήνια, γιατί εγώ είμαι Blogger, ξέρω πολλά, είμαι μέσα στα πράγματα, μπορώ και βρίσκω την πραγματική αλήθεια στα πάντα. θα σας ανοίξω τα μάτια, θα σας ανοίξω τα αυτιά, θα σας ανοίξω τον εσωτερικό μου κόσμο. Θα σας μιλήσω για πολιτική, για ποίηση, για λογοτεχνία, για επιστήμες, θα σας τα πω με όμορφα και κατανοητά λόγια, όσο χρειάζεται βέβαια, δε θα ρίξω και το επίπεδό μου. Και όλα αυτά, ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, δεν έχω κανέναν πάνω απ' το κεφάλι μου εγώ, δεν δέχομαι κανένα αφεντικό, είμαι αφεντικό του εαυτού μου, δεν πρόκειται να με λογοκρίνει κανένας άνθρωπος και κανένας νόμος, δεν οδηγούμαι από κανένα συμφέρον, δεν εξυπηρετώ κανένα σκοπό πέρα από την συμπαντική δύναμη που με έφερε σ΄ αυτόν τον άσχημο κόσμο για να μοιραστώ μαζί σας την αλήθεια. Αλλά κι αυτόν τον κόσμο μπορούμε να τον φτιάξουμε μαζί, μπορούμε να τον κάνουμε πιο όμορφο, αν προσπαθήσουμε όλοι μαζί, αν βάζουμε ένα λιθαράκι κάθε μέρα γι' αυτό το σκοπό. Ακούστε με που σας λέω, είμαι Blogger εγώ, κάνω ανακύκλωση, έχω ποδήλατο, χρησιμοποιώ τα μέσα μεταφοράς και αποφεύγω το αυτοκίνητο, αγαπάω το δάσος, τους συνανθρώπους μου, είμαι καλός άνθρωπος και πάνω απ' όλα δεν βλέπω τηλεόραση. Με την εκκλησία και τους παπάδες δεν τα πάω πολύ καλά, αλλά άμα θέλετε το συζητάμε και αυτό, είμαι Blogger εγώ, ελεύθερο πνεύμα, όλα μπορώ να τα συζητήσω, και θα δείτε ότι στο τέλος θα σας πείσω."
Μήπως η εξουσία τρίβει τα χέρια της; Μήπως, όταν εμείς ψυχαναλύουμε ο ένας τον άλλον στη μπλογκόσφαιρα, όταν η οργή μας για την κατάντια της σημερινής κοινωνίας ξεσπάει σε αναρτήσεις ιστολογίων, όταν νομίζουμε ότι επειδή συμπονέσαμε τους φτωχούς κάναμε καλύτερο τον κόσμο, τελικά το μόνο που γίνεται είναι απλά να ανοίγει λίγο το καπάκι της κατσαρόλας μέσα στην οποία βράζουμε; Δε λέω, η ανταλλαγή απόψεων είναι εποικοδομητική και το να είσαι ανοιχτός στη συζήτηση σου δίνει τη δυνατότητα να δεις κάποια πράγματα που ίσως δεν μπορούσες ούτε να φανταστείς πριν. Αλλά μήπως, λέω, αναλωνόμαστε τόσο πολύ αυνανιστικά στα λόγια, που ξεχνάμε τις πράξεις; Θα μπορούσαν ας πούμε τα νέα που κυκλοφορούν από μπλογκ σε μπλογκ και από μέιλ σε μέιλ, οι πληροφορίες που τελικά αποσυντονίζουν την προσοχή μας από τα πραγματικά σημαντικά γεγονότα -που τελικά περνάνε απαρατήρητα- να είναι κατευθυνόμενα;
Να, αυτά κάθομαι και σκέφτομαι, και είπα να μην ακούω τίποτα.
Σκύλος που γαβγίζει δεν πεθαίνει #4
Eres lo que lees / You are what you read / Είσαι αυτό που διαβάζεις
Ο σκύλος του Vargas ή πέθανε ή δεν πέθανε. Ίσως δεν μάθουμε ποτέ τί από τα δύο έχει συμβεί. Επίσης ίσως δεν μάθουμε ποτέ αν όλη η υπόθεση ήταν μια φάρσα που έγινε για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο. Το σίγουρο είναι το εξής: Οι περισσότεροι από αυτούς που έλαβαν το e-mail που ενοχοποιούσε τον καλλιτέχνη, δεν μπήκαν καν στον κόπο να ψάξουν αν είναι αλήθεια τα όσα λέγονται.
Και που να ψάξεις θα μου πεις. Και τι να πιστέψεις. Η αξιολόγηση της εγκυρότητας των πληροφοριών που δέχεται ο άνθρωπος, πρόκειται να γίνει το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα της κοινωνίας. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, ή στον τύπο; Μήπως στο διαδίκτυο; Στα blogs, στα fora ή στα social media; Στην Πολιτική ή στην Εκκλησία; Στην τέχνη, στη διανόηση; Στο σχολείο; Πού σκατά θα πρέπει να ψάξω για να βρω την αλήθεια; Πάνω από 2.000.000 "υπογραφές" μαζεύτηκαν μέσω ίντερνετ για να κράξουν τον "ακατανόμαστο", και ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινά. Οι περισσότεροι αυτών "υπογράφουν" μη γνωρίζοντας τι υπογράφουν, αφού δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ψάξουν αν ο Vargas είναι όντως υπεύθυνος για το θάνατο του σκύλου και να ακούσουν τον αντίλογο, δηλαδή την άποψη του Vargas για το θέμα.
Είναι απίστευτο το πώς γινόμαστε μάρτυρες κατηγορίας, ή μάλλον δικαστές, έτοιμοι να στήσουμε δικαστήρια και να στείλουμε με μεγάλη ευκολία στο εκτελεστικό απόσπασμα τον οποιονδήποτε μας πλασάρουν για ένοχο. Οι τηλεδίκες με Εισαγγελάτους, Θανατασιάδηδες, Γαρυφαλλόπουλους, Καλαουνάκηδες, Τετράγκες, και λοιπούς (συγγνώμη αν ξεχνάω κανέναν παιδιά, αλλά δεν σας ξεχωρίζω πια, έχετε γίνει όλοι ίδιοι), μάς έχουν εκπαιδεύσει καλά. Ποιός άραγε, ένα λεπτό αφού υπέγραψε στο site, θα έβαζε το χέρι του στη φωτιά ότι οι υπογραφές δεν ήταν για να σταλεί στην ηλεκτρική καρέκλα κάποιος κατηγορούμενος, μήπως και οι 2.000.000 υπογράφοντες μιλάνε ισπανικα; Οι περισσότεροι υπέγραψαν απλά επειδή κάποιος τους έστειλε ένα e-mail που τους έλεγε να υπογράψουν!
Γαβ, ωρέ, γαβ.
Σκύλος που γαβγίζει δεν πεθαίνει #3
Μα καλά, είναι κακό να είσαι ευαισθητοποιημένος; Φυσικά όχι, το αντίθετο μάλιστα. Μόνο που βέβαια, το θέμα είναι πώς εννοεί ο καθένας την ευαισθητοποίηση. Ας πιάσουμε λοιπόν το θέμα από την αρχή, βήμα-βήμα.
Eίναι πρωί Δευτέρας και διαβάζω τα e-mail μου στο γραφείο, πριν φύγω για ένα πολύ σημαντικό ραντεβού που περίμενα καιρό. Σε ένα από αυτά διαβάζω ότι κάποιος "δήθεν καλλιτέχνης" ονόματι Guillermo Vargas Habacuc είναι, λέει, υπεύθυνος για το θάνατο ενός σκύλου, τον οποίο είχε εκθέσει σαν έργο τέχνης με αποτέλεσμα το ταλαίπωρο το ζωντανό να πεθάνει. Συνήθως στα ελληνικά όταν αναφερόμαστε σε ένα νεκρό ζώο, έχουμε τον "πλούτο" και την "πολυτέλεια" να χρησιμοποιούμε μια ξεχωριστή και ειδικά αφιερωμένη λέξη, λέγοντας ότι "ψοφάει", και όχι ότι "πεθαίνει", αφού ένα ταπεινό και άψυχο ον δεν μπορεί να ζει σαν το ανώτερο, τον άνθρωπο, πόσο μάλλον να πεθαίνει όπως αυτός, σκέφτομαι. Το e-mail με παροτρύνει να πάρω μέρος στη διαμαρτυρία κατά του εν λόγω καλλιτέχνη, ακολουθώντας το σύνδεσμο που μου προτείνει για να βάλω την υπογραφή μου. Τι γίνεται τότε;
ΣΚΗΝΗ 1. Ξαφνικά νιώθω οργισμένος. Σκέφτομαι: "Πώς είναι δυνατόν ρε γαμώτο να κυκλοφορούν τέτοια καθάρματα ελεύθερα; Κάτι τέτοιοι πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Καλλιτέχνες σου λέει μετά. Ρε αυτοί θέλουνε κρεμάλα". Αρχίζω να ξαναδιαβάζω το e-mail, φωναχτά αυτή τη φορά, για να το μεταδώσω και στους συνεργάτες μου, προσθέτοντας φράσεις του τύπου "Πω πω ανωμαλία... Άκου ρε, τι έκανε το καθήκι... Ά, ρε, όλα για το χρήμα και τη δόξα ο καριόλης... κ.λπ., κ.λπ.
ΣΚΗΝΗ 2. Εντάξει, έβρισα, αλλά ο θυμός μου δεν έχει περάσει, νιώθω ότι πρέπει να κάνω κάτι για το αδικοχαμένο το σκυλάκι, ό,τι περνάει απ΄ το χέρι μου. Άλλωστε τι συνειδητοποιημένος πολίτης θα ήμουν; Πρέπει να πάρω θέση. Έχω και ίντερνετ, είμαι άνθρωπος μοντέρνος, μορφωμένος, καλλιεργημένος, σημερινός με λίγα λόγια. Το πήρα απόφαση, θα δράσω.
ΣΚΗΝΗ 3. Πατάω αυθόρμητα το link και, τσουπ, να 'μαι στη σελίδα συλλογής υπογραφών. Μπροστά μου βλέπεις να περιγράφεται το αποτρόπαιο έγκλημα. Artista... 2008... Centroamericana... Animales... Boicot... Οι λέξεις ξαφνικά με στοιχειώνουν, κάνοντας την καρδιά μου να χτυπάει πιο γρήγορα. Δεν χρειάζεται να είσαι και ισπανόφωνος για να καταλάβεις ότι κάτι κακό θα έχει γίνει εδώ πέρα. Διψάω για δικαιοσύνση. Μπροστά μου βλέπω να ξεχωρίζει το "click here...". Φυσικά και θα υπογράψω. Tώρα κι όλας.
ΣΚΗΝΗ 4. Το "click here..." με βγάζει στη σελίδα συλλογής υπογραφών. Συμπληρώνω τα στοιχεία μου και τα επιβεβαιώνω. Αυτό ήταν. Νιώθω ήδη μια ανακούφιση.
ΣΚΗΝΗ 5. Προωθώ το e-mail σε όλες τις επαφές μου. Τώρα νιώθω ακόμη καλύτερα. Τελικά, είμαι γεννημένος για να κάνω το καλό. Έκανα το καθήκον μου. Χαμογελάω ευχαριστημένος.
ΣΚΗΝΗ 6. Κοιτάζω το ρολόι μου. Πρέπει να φύγω αμέσως, άργησα. Αρπάζω το σακάκι, τρέχω στο αμάξι και βάζω μπρος βιαστικά. Θα πάω από την εθνική για να φτάσω πιο γρήγορα. Ανεβάζω ταχύτητα. Κοιτάω το ρολόι μου. Παίρνω το κινητό και τηλεφωνώ στη κοπέλα μου για να τη ρωτήσω αν είδε το e-mail. Μου απαντάει ότι το είδε, υπέγραψε, και ότι είμαι πολύ τρυφερός κι ευαίσθητος. Βρίσκομαι κάτω από τη γέφυρα. Νιώθω ένα τράνταγμα, από καμιά λακούβα θά'ναι, γαμώ τους κωλόδρομούς μας. Έφτασα σχεδόν. Κλείνω το τηλέφωνο. Κοιτάζω το ρολόι μου. Ευτυχώς έφτασα στην ώρα μου.
ΣΚΗΝΗ 7. Το ραντεβού πήγε τέλεια. Γυρίζω απ' τον ίδιο δρόμο. Κάτω απ' τη γέφυρα βλέπω ένα σκυλί μες στα αίματα, χτυπημένο από κάποιον αλήτη με αυτοκίνητο, να ξεψυχάει χτυπώντας την ουρά του. Σημειώνω την ώρα και το μέρος. Μόλις γυρίσω στο γραφείο, θα γράψω ένα e-mail και θα το στείλω σε όλους, πού ξέρεις, μπορεί και να βρεθεί ο δράστης. Ξαφνικά νιώθω οργισμένος. Σκέφτομαι: "Πώς είναι δυνατόν ρε γαμώτο να κυκλοφορούν τέτοια καθάρματα ελεύθερα; Κάτι τέτοιοι πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά."
10.4.08
Σκύλος που γαβγίζει δεν πεθαίνει #2
Η "ΕΙΔΗΣΗ" ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΓΥΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
_______________________________________
Το 2007 ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας αποκαλούμενος "καλλιτέχνης" πήρε έναν αδέσποτο σκύλο από το δρόμο, τον μετέφερε σε μια γκαλλερί όπου τον έδεσε στον τοίχο. Τον άφησε εκεί έτσι ώστε να πεθάνει από δίψα και από πείνα. Για τις επόμενες μέρες, οι επισκέπτες της γκαλλερί γίνονταν μάρτυρες αυτής της παρωδίας "τέχνης" χωρίς να αντιδράσει κανείς. Εν τέλει το δύστυχο ζώο πέθανε υποφέροντας, διψώντας και πεινώντας. Δυστυχώς το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Η περιώνυμη Central American Biennial of Art αποφάσισε ότι αυτή κτηνωδία είναι όντως "τέχνη", και έτσι ο "καλλιτέχνης" Guillermo Vargas Habacuc προσκλήθηκε να επαναλάβει το "έργο" του στην Biennial το 2008. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Σας παρακαλούμε να λάβετε μέρος στην συλλογή υπογραφών εδώ:
http://www.petitiononline.com/13031953
και να απαιτήσουμε την μη βράβευση/συμμετοχή/αποδοχή του εν λόγω ανθρώπου. Αν αντέχετε, στο Google θα βρείτε και υλικό του ακατανόμαστου.
_________________________________________
ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο,ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ
Σκύλος που γαβγίζει δεν πεθαίνει #1
30 Οκτωβρίου 1938. Ο Όρσον Γουέλς παρουσιάζει από το CBS radio στη Νέα Υόρκη, μια ραδιοφωνική διασκευή του θεατρικού έργου "Ο πόλεμος των κόσμων". Στο πρώτο μισάωρο της μετάδοσης, περιγράφει σε ύφος έκτακτου ρεπορτάζ δελτίου ειδήσεων την εισβολή εξωγήινων από τον πλανήτη Άρη. Ανακοινώνει επίσης ότι εκεί συμβαίνουν "περίεργες εκρήξεις", και ότι μετεωρίτης έπεσε στο New Jersey και πολλοί Αμερικανοί αφήνουν τα σπίτια τους πανικόβλητοι. Ακολουθούν απανωτές διακοπές του προγράμματος με ανακοινώσεις για Αρειανά διαστημόπλοια που προσγειώνονται, καταστρέφουν γέφυρες και σιδηροδρόμους, ψεκάζουν τον αέρα με δηλητηριώδη αέρια. Η δραματική περιγραφή συνεχίζει με το στρατό των ΗΠΑ να κάνει αποτυχημένες προσπάθειες να αποκρούσει την εισβολή, τους κατοίκους της πόλης να τρέχουν σαν τα ποντίκια και γενικά μια υστερία να επικρατεί, μέχρι οι εξωγήινοι να προσβληθούν από τα γήινα μικρόβια και να δοθεί ένα αίσιο τέλος. Η λύτρωση έρχεται όταν ανακοινώνεται ότι όλο αυτό ήταν μια φάρσα, λόγω της γιορτής του Haloween.
Παρ' όλα αυτά, πάρα πολλοί ήταν αυτοί είχαν αρχίσει από πριν να βγαίνουν έξω και να αναρωτιούνται τι συμβαίνει, με αποτέλεσμα να χάσουν τις προειδοποιήσεις ότι δεν πρόκειται για πραγματικά γεγονότα, οπότε επικράτησε κομφούζιο. Αρκετοί βέβαια που για να επιβεβαιώσουν τα "νέα" συντονίστηκαν στη συχνότητα του NBC, ακούγοντας ότι η ροή του ψυχαγωγικού προγράμματος συνεχιζόταν κανονικά, σιγουρεύτηκαν ότι δεν υπήρχε καμία απειλή. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς;
Μυαλό δε βάλαμε.
7.4.08
Σχέδιο Εξέγερσης - Μάης 08
ΕΛΛΑΔΑ - ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ - ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΙΤΕ.
Τα επιτελεία της κυβέρνησης ετοιμάζονται πυρετωδώς για να αντικρούσουν τις προγραμματισμένες λαϊκές κινητοποιήσεις της 1ης Μαϊου 2008 που ειδικά εφέτος -εξαιτίας του συμβολισμού των 40 (σαράντα λέμε) χρόνων από τον Μάη του 68- αναμένονται ιδιαίτερα δυναμικές. Η απόρρητη επιχείρηση έχει κωδικό "πουπουλένια επανάσταση". Ήδη, το υπουργείο δημόσιας τάξης, μελετάει dvd (μέρος του θα δείτε παρακάτω, υπομονή) που δείχνει τα νέα όπλα των επικίνδυνων αντιεξουσιαστών επί το έργον.
Στο επίμαχο βίντεο, πίσω από τις λέξεις, διακρίνεται πεντακάθαρα, αν και μεταμφιεσμένος με λευκό τι σερτ, σκισμένο μπλουτζήν, εξτένσιονς και ντεκαπάζ στο μαλλί, ο γνωστός-άγνωστος Αλέξης Τσίπρας (Αλέξη να το κρατήσεις το νέο λούκ, σε φωτίζει, και έχουμε ανάγκη από φωτισμένα κεφάλια), την ώρα που δίνει το συμβολικό πρώτο χτύπημα, για να οδηγηθούμε σε ανατροπή του συστήματος και να πάρει επί τέλους κι αυτός τη θέση που του αρμόζει. Στο σύστημα.
Παρακάτω πρωταγωνιστούν γνωστές περσόνες (μεταμφιεσμένες πάντα) της ελληνικής πολιτικής ζώου-μπιζ, όπως ο Μονάρχης μακεδονικής Θεσσαλονίκης κυρίως Ψωμιάδης ή Ζορό ή Ρατατούης ή Ντ' Αρντανιάν, η κ. Χάνει Πάλι ή Πετραλιά, με λευκό μεταξωτό φόρεμα Αslanis να επιτίθεται στα ΜΑΤ νομίζοντας ότι είναι κρανοφόροι αντιεξουσιαστές (έτσι είπαν στις ειδήσεις), ο μυλόρδος Βύρωνας Πολύδωρας που βρήκε την ευκαιρία να εκδικηθεί το δεξιό κατεστημένο που τον κατάντησε συγγραφέα παύλα διανοούμενο. Highlight του αποκαλυπτικού dvd, το ντοκουμέντο με τον κύριο Γιωργάκη Παπανδρέου να πιλοτάρει μονοκινητήριο αεροπλάνο ρωσικής προέλευσης, προσπαθώντας να εκτοξεύσει άγνωστου τύπου όπλα μαζικής καταστροφής στα μπλοκ του Συνασπισμού της Αριστεράς και όπου μας βγάλει. Και στα δικά μας.
Labels: μαης 08, φαντασία στην εξουσία
6.4.08
Ο καταλληλότερος για πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην ελληνική ολυμπιακή ομάδα της άρσης βαρών, παραμονές των ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου, ακολούθησε πρόταση για νέο πρόεδρο της ομοσπονδίας, ο οποίος θα μπορεί να διαχειρίζεται τις κρίσεις και να βάλει ένα τέλος στις κακές τις γλώσσες που επιτίθενται κατασυκοφαντώντας τον ελληνικό αθλητισμό. Άντε και υπουργός.
(παλιό αλλά διαχρονικό)
Labels: ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες
Αρχαίο πνεύμα, μελλοθάνατο
Τι έγινε ρε παιδιά μας; Πώς τους καταντήσατε έτσι τους Ολυμπιακούς αγώνες; Έτσι είπαμε; Έτσι σας τους αφήσαμε; Βάλατε κι εδώ εμπρός τα μεγάλα κουτάλια; Άτιμο πράγμα το κέρδος έτσι; Δεν αφήνει τίποτα όρθιο τελικά. Η αναβιώση του Ολυμπιακού πνεύματος σας μάρανε, π' ανάθεμά σας. Μπίζνες για λίγους και εκλεκτούς το καταντήσατε κι αυτό. Ε, ρε, κεραυνός που σας χρειάζεται, Δία ξύπνα, τα παιδιά το κάνανε μπουρδέλο το μαγαζί. Το δώσανε franchise, και τώρα δε μαζεύεται η κατάσταση. Τώρα πιά, μόνο το κέρδος μετράει, να πουλάμε διαφημίσεις για τράπεζες, κινητά, και ό,τι άλλο πουλάει, γενικώς.
Δεν κατάλαβα, τι πάει να πει ντοπαρισμένοι;
Πετρέλαιο και αίμα, φίλοι από παλιά...
Θα χυθεί αίμα
Σκηνοθεσία: Πολ Τόμας 'Αντερσον
με τους: Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Ράσελ Χάρβαρντ, Πολ Ντάνο
Εμείς είμαστε από την Αμερική, και στην Αμερική ξέρουμε να ξεχωρίζουμε το καλό πετρέλαιο. Το αναγνωρίζουμε από το χρώμα του, από την υφή του, ακόμα κι από τη γεύση του. Το έχω φάει εγώ το πετρέλαιο με το κουτάλι, από τα γεννοφάσκια μου. Τώρα, ο παπάς της ενορίας μας δεν ξέρω αν του έχει την ίδια εκτίμηση, παρ' όλο που κι αυτός το έχει φάει επίσης, αν και νομίζω ότι εκείνος θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο μποουλινγκ. Νομίζω ότι αυτήν την άποψη την έχει κι ο μπαμπάς για τον παπά, αλλά δεν έχει προλάβει να του το πει.
Τι δουλειά έχει τώρα η εκκλησία με το πετρέλαιο, θα μου πεις. Τι δουλειά έχει ο Μπους στο Ιράκ, θα σου πω. Α, καλά, είδες που δε συνενννοούμαστε; Ή μήπως συνεννοηθήκαμε;
U23D - Ακούσατε τίποτα;
Κλείσε τα μάτια. Φαντάσου ότι έχεις τη δυνατότητα να βρεθείς ξαφνικά στη Νότιο Αμερική και να παρακολουθήσεις το μεγαλύτερο συγκρότημα του πλανήτη στην περιοδεία τους "Vertigo" λίγα μόνο μέτρα από τη σκηνή, να νιώθεις τη δόνηση της μουσικής να σε διαπερνάει, τα φωτιστικά εφέ να σε μαγεύουν, και να νιώθεις σαν να είσαι πάνω στη σκηνή, σαν να μπορείς να αγγίξεις τις κιθάρες και να τραγουδάς μαζί με τους τραγουδιστές.
Σταμάτα να φαντάζεσαι. Άνοιξες τα μάτια; Ωραία. Ξέχνα τις ψηφιακές 3D κάμερες και τη φοβερή και τρομερή τεχνολογία 3ality λοιπόν, φώναξε την παρέα σου, βάλε το Vertigo στο cd player -με την ένταση στο max κατά προτίμηση- βγάλε και καμιά μπύρα απ' το ψυγείο και θα περάσεις πολύ καλύτερα. Σίγουρα πάντως δε θα ξενερώσεις καθισμένος με ποπ-κορν και πεπσι μέσα σε μια αίθουσα του village, να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο χαμηλά η μουσική σε μια ταινία-συναυλία των U2.
Α, θα χάσεις βέβαια τα "σύντομα κοντά σας" σποτάκια από τις ταινίες 3d οι οποίες δείχνουν πραγματικά εντυπωσιακές, αλλά τουλάχιστον θα περάσεις καλά. Κι οι φίλοι καλύτερα.
5.4.08
Αποκλειστικό: Μπους... ΝΑΤΟ!
Ποιές κακές γλώσσες είπαν ότι ο κ. Κώστας Καραμανλής δεν χαιρέτησε τον αγαπητό πρόεδρο των Η.Π.Α. κ. Τζορτζ Μπους στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι; Αντίθετα, ανεπιβεβαίωτες και ανασφαλείς πηγές, διαρρέουν την αποκλειστικά αδιασταύρωτη πληροφορία ότι η συνάντησή τους, έστω κι από μακριά, ήταν ένα κάλεσμα. Ερωτικό.
Labels: ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες
Πριν ο Καραμανλής καταλάβει ότι πέθανες
ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΜΕΤΡΗΤΑ; ΘΕΛΕΙΣ ΕΞΤΡΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑ;
Τέλος στα οικονομικά προβλήματα υπόσχεται η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με μη έγκυρες και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, η κυβέρνηση ετοιμάζει σχέδιο για να τονώσει την αγορά αλλά και το εισόδημα των ανέργων. Θα δημιουργήσει λοιπόν το Νέο Σώμα Δράσεων Οικογενειακού Εγκλήματος, στελεχωμένο από άνεργους οι οποίοι θα προσλάμβάνονται από το Δημόσιο (μέσω ΑΣΕΠ φυσικά), το οποίο θα λειτουργεί με τον τρόπο που εξηγείται παρακάτω.
Οι υπάλληλοι του ΝΣΔΟΕ θα κάνουν ληστείες σε μικρά καταστήματα-οικογενειακές επιχειρήσεις, (π.χ. το μαγαζί της μαμάς και του μπαμπά), θα αρπάζουν τα μετρητά από το ταμείο συν ότι εμπόρευμα αξίας βρίσκουν. Τα λάφυρα οι υπάλληλοι θα τα μοιράζονται μεταξύ τους, με μια μικρή παρακράτηση υπέρ του Δημοσίου. Όλα τα παραπάνω καταστήματα θα είναι είναι ασφαλισμένα κατά της κλοπής, οπότε οι καταστηματάρχες θα μπορούν με αυτόν τον τρόπο να ανανεώνουν σε τακτά διαστήματα το εμπόρευμά τους χωρίς να έχουν ζημιά, και χωρίς να αναγκάζονται να περιμένουν την περίοδο των εκπτώσεων για να ξεπουλήσουν τελικά το στοκ σε εξευτελιστικές τιμές. Οι υπάλληλοι του ΝΣΔΟΕ θα μπορούν επιτέλους να αποκτήσουν όλα αυτά που επιθυμούσαν αλλά δε μπορούσαν να αποκτήσουν, όπως και ένα σταθερό και διόλου ευκαταφρόνητο εισόδημα το οποίο θα έχουν κίνητρα να ξοδεύουν στα καταστήματα τα οποία λήστεψαν.
Ζήτω η Ελλάδα - Ζήτω η θρησκεία - Ζήτω η Νέα Δημοκρατία.
Labels: φαντασία στην εξουσία
Πριν ο διάβολος καταλάβει ότι πέθανες
Πριν ο Διάβολος καταλάβει ότι πέθανες
με τους: Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Ίθαν Χοκ, 'Αλμπερτ Φίνεϊ, Μαρίζα Τομέι
Κοιτάξτε, εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να προασπίσω την αξιοπρέπειά μου. Τώρα για το πώς έγινε η κατάσταση μπουρδέλο, ρωτήστε τον αδερφό μου που τα σκάτωσε. Εγώ είμαι λογιστάρα, όχι κανάς τυχαίος, με την κοστουμιά μου, με τη γυναικούλα μου και εν πάσει περιπτώσει καθώς πρέπει άνθρωπος. Η κόκα είναι απλά ένα γκρίζο σημείο στη ζωή μου. Και τέλος πάντων η ουσία είναι ότι δεν είμαι και κανένας εγκληματίας. Κοίταξε να δεις, σε πολιτισμένη χώρα ζούμε, πρέπει να υπερασπιστούμε την οικογένεια και την περιουσία μας, δεν είμαστε τίποτα απολίτιστοι χωρίς αρχές και αξίες. Εντάξει, λίγο εύκολο χρήμα δεν αρνήθηκε ποτέ κανείς, ούτε εσύ θα το αρνιόσουν, άδικο έχω;
ΑΩ - Άνευ Ωφέλειας
Α Ω
Performance-Live Cinema του Ash Bulayev
Σκηνoθεσία: A. Bulayev
Σενάριο: A. Bulayev, Ευγ. Τζιρτζιλάκη
Παίζουν: Αγγ. Στελλάτου, Μ. Μουμούρης, Λ. Κιτσοπούλου, Α. Φράγκος
Production Design: Χ. Μπρέλλης
Μουσική: Ν. Κυπουργός
Ηχητικός σχεδιασμός: Στ. Γασπαράτος
Σκηνικά: Λ. Πεζανού
Κοστούμια: Δ. Μακαρούνη
Διάρκεια 80'
Κάποτε ήμουν κάτι μέσα στο σύμπαν. Τώρα είμαι κάτι μέσα στο σύμπαν. Αύριο θα είμαι κάτι μέσα στο σύμπαν.
Κάλεσα λοιπόν μερικούς πολύ άξιους ανθρώπους του θεάματος, με σκοπό να κάνουμε μια πρωτοποριακή παράσταση. Ξεκίνησε λοιπόν η υλοποίηση του πρότζεκτ από το "α" ως το "ωμέγα", βρέθηκαν τα χρήματα για την παραγωγή, οι χορηγοί, οι συντελεστές, το όνομα, σχεδιάστηκαν έπιπλα, φωτισμοί, ήχοι, λογότυπα, διαφημίσεις, δημόσιες σχέσεις, φυλλάδια, με λίγα λόγια ολόκληρη η παράσταση.
Η μοναδική λεπτομέρεια που είχε απομείνει ήταν τι ήταν αυτό που θέλαμε να προκαλέσουμε στον θεατή, το μήνυμα της παράστασης, το συναίσθημα που θα του μεταφέραμε. Κάποιοι πρότειναν "περφόρμανς", άλλοι "λάιβ σίνεμα", ή "θέατρο σε κινηματογραφική απόδοση". "Κινηματογράφος σε πραγματικό χρόνο", επέμεναν μερικοί. Να το λέγαμε "Μοντέρνα τέχνη" συνέχιζαν οι πιο ψαγμένοι. Τότε, ένα πανέμορφο ξανθό κοριτσάκι 4 χρόνων που πουλούσε λουλούδια, με πλησιάζει και μου λέει: "Ρε φίλε, πες το και Video Art και όπως θες, το θέμα είναι ότι όλα αυτά δεν είναι παρά ετικέτες που δεν αγγίζουν την ψυχή του θεατή, αν δεν σημαίνουν και κάτι. Ποιά είναι η ωφέλεια της ψυχής του, αν έρθει να σε παρακολουθήσει επί 80 λεπτά; Τι του προσφέρεις τελικά; Ποιός ο λόγος ύπαρξης του έργου σου;"
Ξαφνικά ένιωσα σαν να είχα δεχτεί ένα χαστούκι. Έσκυψα ταπεινά το κεφάλι. Συνειδητοποίησα ότι μέσα σε όλο το τρέξιμο του δύσκολου αυτού εγχειρήματος, είχαμε ξεχάσει το σημαντικότερο. Ότι ο θεατής έρχεται και ανοίγει τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής του, για να σε δει να ανοίγεις κι εσύ την ψυχή σου, και να γίνει συμμέτοχος μιας μετάγγισης. Αν εσύ έχεις φροντίσει όλο το περιτύλιγμα αλλά έχεις παραλείψει να βάλεις το περιεχόμενο, το κοινωνικό ζώον που λέγεται θεατής, αισθάνεται απογοητευμένο, προδομένο και ταπεινωμένο. Και ένα ταπεινωμένο ζώον θυμώνει επικίνδυνα.
Ξύπνησα. Μάλλον έβλεπα εφιάλτη. Ήμουν λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης ΑΩ την παραμονή της πρεμιέρας στο Παλλάς. Σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να τα αλλάξω όλα. Αλλά όχι τώρα, την επόμενη φορά. Και ήθελα τόσο πολύ να είναι πάλι όλοι εκεί...
Πάει κι αυτό. Πάμε για άλλα, καλύτερα όνειρα.
Άντρες-Γυναίκες: σημειώσατε ΧXX
C A V E M A N
του Rob Becker
ΠΑΙΖΟΥΝ (εναλλάξ)
Γεράσιμος Γεννατάς
Χριστόδουλος Στυλιανού
Η Μαιρούλα, τα πήρε στο κρανίο μετά την τελευταία μας λογομαχία. Τι "σωβινιστικό γουρούνι" με είπε, τι "όλοι οι άντρες είστε μαλάκες" μου φώναζε, τι "δε σ' αντέχω άλλο" ούρλιαζε, τελικά δεν το γλιτώσαμε το κακό. Με πέταξε στο δρόμο. Ευτυχώς εκεί συνάντησα κάτι τύπους που γίναμε φιλαράκια, και άρχισα να τους λέω τον πόνο μου. Καθώς μιλούσαμε λοιπόν, συνειδητοπoίησα ότι τελικά αυτά που μας χωρίζουν με το άλλο φύλο, είναι λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν. Ή μπορεί τελικά να μη μας χωρίζει και τίποτα, απλά να είμαστε διαφορετικοί και να αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Το σίγουρο είναι ότι ρίξαμε πολύ γέλιο, περάσαμε καλά και τελικά βγήκαμε όλοι κερδισμένοι.
Δεν ξέρω αν είναι όντως μια "εναλλακτική μέθοδος ψυχοθεραπείας", πάντως εγώ όταν πήγα και είδα την παράσταση του Caveman, αποφάσισα να σταματήσω την ψυχοθεραπεία. Συγγνώμη γιατρέ μου, αλλά κατάλαβα γιατί τόσο καιρό τώρα δεν έχεις ανοίξει το στόμα σου. (Καλά αυτό ωστόσο είναι άλλο θέμα από μόνο του: πληρώνεις έναν ψυχίατρο για να κάθεται με το στόμα βουλωμένο έπι 45 λεπτά, αλλά τέλος πάντων). Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει θεραπεία.
Όσο για το Caveman στο Coronet, το προλαβαίνετε δεν το προλαβαίνετε.
Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους
2007, USA
Σκηνοθεσία Τζόελ και Ίθαν Κοέν
με τους: Τζος Μπρόλιν, Χαβιέ Μπαρδέμ, Τόμι Λι Τζόουνς, Κέλι ΜακΝτόναλντ
______________________________________
Εκεί που έβοσκα τα πρόβατα, έπεσα σε κάτι τύπους σκέτα πτώματα. Α, και σε μια βαλίτσα με 2.000.000 δολλάρια. Τί να 'κανα; Σκέφτηκα ότι στα δικά μου χέρια θα έπιαναν τόπο, κακό είναι; Τί κι αν αναγκαζόμουν να τα βάψω με αίμα, μιλάμε για πολύ χρήμα, αυτό δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας; Βέβαια έκανα και κάποια λάθη, όπως το να γυρίσω να προσφέρω ένα ποτήρι νερό σε έναν μελλοθάνατο. Αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Ας πρόσεχα, την επόμενη φορά θα τον αφήσω να ψοφήσει, μαλάκες ψάχνεις; Κυκλοφορούν και ψυχάκηδες, κι αν είναι σαν τον Χαβιέ Μπαρδέμ -γράφει ιστορία μ' αυτό του το ρόλο- καήκαμε...
Labels: καμια πατριδα, cinema
1.4.08
Το Μακεδονικό
Διά χειρός ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ,
Eλευθεροτυπία της 23-2-2008
Εν έτει 1992 (που γιορτάζονταν τα 500 χρόνια της ανακάλυψης της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ή της ομηρικής, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Καλοκύρης), η τότε ΥΠΠΟ, φίλη κυρία Ντόρα Μπακογιάννη είχε μια ωραία έμπνευση: να οργανώσει στο Παρίσι, μέσω του τότε πρέσβη στον ΟΟΣΑ αείμνηστου Δημήτρη Γερμίδη, μια συνάντηση των «decideurs» (αυτών που αποφασίζουν) στα ΜΜΕ με 6 επώνυμους Ελληνες που ζούσαν τότε στην Πόλη του Φωτός.
Ηταν ο Ιάνης Ξενάκης, ο Κώστας Γαβράς, ο Βαγγέλης (Vangelis) Παπαθανασίου, η Βάσω Παπαντωνίου, ο ζωγράφος Paulo (Παύλος Διονυσόπουλος) και ο υπογράφων.
Σε μια ειδικά για την περίσταση διαμορφωμένη αίθουσα, στο κέντρο των Ηλυσίων Πεδίων, βρεθήκαμε οι έξι μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, όχι εκείνων που γράφουν, αλλά εκείνων που αποφασίζουν τι θα γράψουν οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν στις εφημερίδες ή στα κανάλια τους.
Μια αληθινά πολύ σημαντική και πρωτοποριακή πρωτοβουλία τής τότε κυβέρνησης για να καλυφθεί τουλάχιστον ο γαλλόφωνος Τύπος (Ελβετία, Καναδάς, Αφρική, Νέα Καληδονία κ.λπ.).
Ο καθένας από μας έκανε την κατάθεσή του για το πρόβλημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και νομίζω πως κάπως επηρεάσαμε τους «αποφασιστές» των γαλλόφωνων ΜΜΕ.
Εχουν περάσει 16 χρόνια από τότε και πλέον η ίδια υπουργός, τότε ως ΥΠΠΟ τώρα ως ΥΠΕΞ, δίνει την απέλπιδα μάχη της για να αποφευχθεί το μέγα λάθος.
Εγώ γεννήθηκα στην Καβάλα. Δύο φορές τον περασμένο αιώνα οι Βούλγαροι, ζητώντας διέξοδο στο Αιγαίο, μας «προσάρτησαν». Μία το 1913, αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον οθωμανικό ζυγό, και μία άλλη το 1941 με την εισβολή των ναζί και των Βούλγαρων συμμάχων τους.
Ως παιδί θυμάμαι ότι ο πατέρας μου, βουλευτής του Παπαναστασίου το 1936 μέχρι τη δικτατορία του Μεταξά, φοβόταν ότι θα τον παίρναν όμηρο στη γειτονική Βουλγαρία, γιατί οι Βούλγαροι φρόντιζαν πρώτα να αποκεφαλίζουν τις τοπικές «ελίτ». Ετσι προτιμήσαμε τους ναζί από τους Βούλγαρους συμμάχους τους και προσφυγέψαμε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη.
Ο Βούλγαρος διοικητής της Καβάλας, μανιώδης κυνηγός, έπαιρνε τον σκύλο τού επίσης κυνηγού παππού μου, τον «επίτασσε», όπως επίταξαν και το σπίτι μας μόλις φύγαμε, ώσπου ζηλεύοντάς τον για τη σπάνια κυνηγόσκυλη ικανότητά του τον πυροβόλησε, κι εκείνος, ο θρυλικός Ρεξ, ήρθε να αφήσει την τελευταία του πνοή, μια νύχτα του Γενάρη, βογγώντας, έξω από το διώροφο σπίτι μας.
Δεν αναμνησιολογώ. Θέλω να πω ότι αν η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας κρατήσει το όνομα Μακεδονία (είτε ως σύνθετο είτε ως απλό), εγώ ο Μακεδόνας Καβαλιώτης τι θα είμαι; Αν πω Μακεδόνας, θα με ρωτούν αν γεννήθηκα στα Σκόπια. Αν πω Ελληνας, θα προδώσω τον τόπο της καταγωγής μου, δηλαδή τη Μακεδονία.
Ολα ξεκίνησαν απ' τον στρατάρχη Τίτο. Οταν διαφώνησε με τον Στάλιν και οι Δυτικοί απαγόρεψαν οτιδήποτε θα τον ενοχλούσε στην αντιπαράθεσή του με τον Κόκκινο (κυριολεκτικά, γιατί ήταν μεγάλος στρατάρχης, αλλά και αιματοβαμμένος) Δικτάτορα.
Οπότε η Ελλάδα, βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στο δικό της Εμφύλιο, με τη στήριξη των Αμερικανών του Βαν Φλιτ, εσιώπησε τότε στον όρο Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Από εκεί ξεκινούν όλα τα δεινά. Μέσα στα 40 χρόνια που μεσολάβησαν από την ανακήρυξη του Τίτο σε Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι του κρατιδίου αυτού επινόησαν μια διάλεκτο (με 80% τα βουλγαρικά και 20% τα σερβικά), φτιάξαν μια μπάσταρδη γλώσσα, τη «μακεδονική», βγάλαν βιβλία, ίδρυσαν σχολεία, φτιάξαν μιαν επινοημένη ταυτότητα και σήμερα, δηλαδή εδώ και 17 χρόνια, παρουσιάζονται σαν «Μακεδόνες».
Μα εγώ που είμαι Μακεδόνας και μιλώ και γράφω ελληνικά, τι είμαι τότε;
Ο Λόρενς Ντάρελ, όχι ως φιλέλληνας, αλλά ως υψηλόβαθμος πράκτορας της βρετανικής Intelligence Service, απέδειξε περίτρανα από το 1948 ότι αυτή η γλώσσα των Σκοπίων είναι «φτιαχτή». Και το ανέφερε στους ανωτέρους του. Που εκώφευσαν, γιατί δεν ήθελαν να στεναχωρήσουν τον αντίπαλο του Στάλιν, τον Τίτο.
Τα χρόνια πέρασαν, διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία εις τα εξ ων συνετέθη, και το κρατίδιο των Σκοπίων, που μετονομάστηκε σε FYROM (Former Yugoslavian Republic of Macedonia) -Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας- διεκδίκησε το όνομα σκέτο: Μακεδονία. Είχε και μια εθνική ποδοσφαίρου και άξιους σκηνοθέτες και συγγραφείς, που βραβεύτηκαν, και όλες οι τηλεοράσεις του κόσμου μιλούσαν πλέον για Μακεδονία, σκέτη κι απόκοπη, οπότε εγώ ένιωθα ολοένα και πιο περιθωριακός. Αν αυτοί είναι ή λέγονται Μακεδόνες, εγώ που δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα τους και έχω πρόβλημα, παιδιόθεν, με τους Βούλγαρους (κλέψαν το πιάνο της μητέρας μου αποχωρώντας από την Καβάλα το 1945) -τότε εγώ τι είμαι;
Εγώ μια ζωή μεγάλωσα στη Μακεδονία. Την ελληνική. Ας πουν αυτοί το κομμάτι που τους ανήκει Σλαβική Μακεδονία, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Ο Νικόλαος Μάρτης, ο Καβαλιώτης βοηθός του πατέρα μου στο μεταπολεμικό δικηγορικό του γραφείο στην Καβάλα, και κατοπινός υπουργός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα να μη μεταλλαχτεί το όνομα της Μακεδονίας. Τότε τον έβλεπαν όλοι ως ονειροπόλο και αδίκως ανησυχούντα. Και όμως, είχε δίκιο. Και σε ένα βιβλίο του βρήκα μια επιτάφια πλάκα προ 3.000 ετών που έφερε το όνομά μου, Βασίλειος Βασιλικός. Πώς μπορεί λοιπόν να εκχωρηθεί, όχι το δικό μου όνομα, αλλά αυτό της Μακεδονίας, σε σφετεριστές χωρίς καμία διάκριση;
Το βέτο επιβάλλεται λοιπόν. Ας πει λοιπόν και η χώρα μας μία φορά το «ΟΧΙ το σωστό», όπως λέει και ο Καβάφης. Το ίδιο ΟΧΙ που λένε οι Ρώσοι και οι Κινέζοι για την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Το ίδιο όχι που είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος στο σχέδιο Ανάν, άσχετα αν οι συμπατριώτες του τον αντάμειψαν με το δικό τους όχι.
Ο Πιτσιρίκος βαδίζει για το Λευκό Οίκο
Σας το είχα πει! Φέρτε μου τον ΠΙΤΣΙΡΙΚΟ για την προεκλογική μου εκστρατεία γαμώ τα πτυχία των επικοινωνιολόγων μου μέσα
Ο Πιτσιρίκος ξαναχτυπά! Πάνω που είπαμε κι εμείς ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να λάμψει και το δικό μας αστέρι, να γίνουμε κι εμείς διάσημοι μπλόγκερ, να κάνουμε κι εμείς τα χωριά μας διάσημα εις το πανελλήνιον, έρχεται και χτυπάει πισώπλατα ο συνιστολόγος Πιτσιρίκος, δίνοντας τη χαριστική βολή. Διότι δε μπορείς φίλε μου να δίνεις ελπίδες στους ταπεινούς, πλην τίμιους εργάτες της μπλογκόσφαιρας, αδειάζοντας μια θέση, (ή μάλλον πολλές θέσεις εδώ που τα λέμε), μπας και δούμε κι εμείς στον ήλιο μοίρα, και μετά να μας παίρνεις πίσω το γλυφιτζούρι. Τώρα ποιός θα πληρώσει τη νύφη; Και εξηγούμαι:
Από την Πέμπτη 27 Μαρτίου που άφησε εκείνο το μοιραίο ποστ "ό,τι αρχίζει με πίκρα..." έλαμψε το μάτι μας. Είπαμε όλοι μαζί με μια φωνή: τώρα είναι η ώρα. Λάβετε θέσεις. Πήγαμε λοιπον, αγοράσαμε καινούρια πι-σι, αναβαθμίσαμε τις συνδέσεις μας, και φτιάξαμε ένα κουβά φραπέ για να μπορέσουμε να διαλογιστούμε και να πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά. Πριν όμως προλάβουμε να σταυρώσουμε ποστ, να σου και επιστρέφει λέγοντας ότι δεν θα εγκαταλείψει το μπλογκ του. Ε, λοιπόν όχι. Αυτό δεν θα περάσει έτσι.
Αντίθετα θα λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα. Πρώτον: θα τον ακούμε στο ραδιόφωνο ώστε να την ψωνίσει και να αποδειχτεί ότι κατά βάθος ήταν μια φούσκα. Δεύτερον: θα διαβάζουμε το μπλογκ του ψάχνοντας για ορθογραφικά λάθη, ώστε να αποδείξουμε ότι είναι και αγράμματος. Τρίτον: θα του κάνουμε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, που είναι και της μοδός. Θα τον τσακώσουμε. Που θα πάει;
Tί ειπα; Πού θα πάει; Στον ΣΚΑΙ. 100,3. Aπό Τρίτη, 1η Απριλίου, στις 11.00
Μικρέ καλή αρχή, άντε και στο CNN!